Poleski Park Narodowy to świetne miejsce do tego, by przekonać się, że tereny wodno-błotne są warte ochrony, a bagno potrafi zachwycać. Miejscowi mówią, że „chodzenie po bagnach wciąga” i z pewnością coś w tym jest. Kto raz tu przyjedzie, ten będzie chciał wracać. My postanowiliśmy tutaj zamieszkać.
Poleski Park Narodowy został utworzony 1 maja 1990 roku, a celem jego powołania była ochrona siedlisk bagienno – torfowych, rzadkich i ginących gatunków roślin i zwierząt oraz jego walorów krajobrazowych. Jest jednym z 23 parków narodowych w Polsce. Położony jest we wschodniej Polsce, w regionie geograficznym Polesia Zachodniego (Lubelskiego), na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim, w województwie lubelskim (50 km od Lublina), na terenie powiatów włodawskiego, parczewskiego i chełmskiego. Jego powierzchnia obejmuje prawie 10 tysięcy hektarów (dokładnie 9764,3071 ha).
Park znajduje się na liście obszarów NATURA 2000 oraz chronionych konwencją RAMSAR, której zadaniem jest opieka nad terenami wodno – błotnymi o szczególnym znaczeniu na świecie, a także wchodzi w skład Rezerwatu Biosfery UNESCO MAB „Polesie Zachodnie” (West Polesie). Już samo to świadczy jak bardzo cenny i atrakcyjny przyrodniczo oraz turystycznie jest to region.
Polesie jest rozległą i trudno dostępna krainą, w której króluje przyroda. Powinni zawitać tu wszyscy, którzy ponad wszystko cenią sobie kontakt z dziką, nietkniętą ręką człowieka naturą. Na turystów czekają tu urzekające krajobrazy, przestrzeń oraz cisza.
Szlaki turystyczne i ścieżki przyrodnicze mają na terenie Parku ponad 140 km. Prowadzą do najciekawszych miejsc przyrodniczych i historycznych (pola bitewne, pomniki, miejsca pamięci narodowej), a także ukazują piękno krajobrazu Polesia. Dwa z nich (czerwony i żółty) przebiegają w sąsiedztwie naszego domu. Szlaki turystyczne i ścieżki wyposażone są w urządzenia turystyczne takie jak: zadaszenia, kładki, miejsca wypoczynkowe z możliwością palenia ognisk oraz parkingi. W celu umożliwienia turystom podziwiania panoramy niedostępnych wodno – torfowiskowych terenów Parku, zbudowano wieże widokowe usytuowane na naturalnych wzniesieniach. Dzięki naszej lokalizacji i ofercie przyrodniczej posiadamy najwyższą kategorię certyfikatu Blisko Natury.
Szczególnie godne polecenia są ścieżki przyrodnicze takie jak: Dąb Dominik (początek w miejscowości Łomnica), Spławy (początek w miejscowości Załucze Stare), Perehod (początek w miejscowości Pieszowola), Obóz Powstańczy (początek w miejscowości Lipniak), Czahary (początek w miejscowości Zastawie) oraz ścieżka dla dzieci Żółwik (w miejscowości Załucze Stare). Wszystkie znajdują się w odległości krótkiej wycieczki od naszego domu.
Na terenie Parku istnieją także szlaki rowerowe – posiadamy rekomendację Miejsca Przyjaznego Rowerzystom. Biegnie tędy szlak z Lublina do Woli Uhruskiej (czerwony), szlak rowerowy Urszulin-Perehod (niebieski), a także utworzona została ścieżka rowerowa Mietiułka oraz kilka nieoznakowanych tras rowerowych po Gminie Urszulin. Naszym Gościom pomagamy w wyborze optymalnych tras. Dla miłośników jazdy konnej szczególnie atrakcyjny jest Poleski Szlak Konny, który również przebiega przez teren Parku (na odcinku ok. 60 km), tuż obok naszego domu. Istnieje także trasa kajakowa po Jeziorze Wytyckim oraz trasy nordic walking. Dla miłośników ptaków przygotowano kilkanaście tras typowo ornitologicznych. Szczególnie warto wybrać się na wyprawę kajakową po Bugu, którą dla naszych Gości z przyjemnością zorganizuje włodawskie Centrum Turystyki Aktywnej KAJAKI 4U.
Na miejscu na życzenie udostępniamy przewodniki i mapy po Poleskim Parku Narodowym, gminie Urszulin i okolicach oraz pomagamy w zaplanowaniu wycieczek.
Do wypoczynku zachęcają również jeziora Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego. W najbliższej okolicy znajdują się m.in.: Zagłębocze, Piaseczno, Rotcze (Grabniak), Uściwierz, Sumin, Wytyckie oraz kilka pięknych dzikich jezior w Poleskim Parku Narodowym: Moszne, Długie, Łukie i Karaśne. Łącznie na terenie Równiny Łęczyńsko-Włodawskiej (Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego) wchodzącej w skład Polesia Zachodniego (Lubelskiego) znaleźć można aż 68 jezior o łącznej powierzchni 27 km2. Wśród jezior naturalnych największe jest jezioro Uściwierz (2,8 km2, o głębokości 6,6 m), choć generalnie większą powierzchnię ma jezioro Wytyckie zamienione w zbiornik retencyjny (4,87 km2, o głębokości 5,5 m), zaś najgłębsze to jezioro Piaseczno (0,8 km2, o głębokości 38,8 m). Dodatkowo często występują tu także stawy i torfianki (wypełnione wodą doły po eksploatacji torfu).
Miejscem wartym odwiedzenia jest z pewnością Ośrodek Dydaktyczno – Muzealny w Załuczu Starym (w odległości krótkiej wycieczki od nas). Znajdują się tu eksponaty archeologiczne, etnograficzne, historyczne (militaria, numizmaty, dokumenty) i przyrodnicze, a także prezentujące dziedzictwo kulturowe Polesia Zachodniego. Z ciekawszych zabytków tego terenu godne polecenia są: drewniane kościoły w Wereszczynie, Świerszczowie i Wytycznie, Oficyna Dworska, Cerkiew i Kościół w Sosnowicy; Cerkiew i Skansen w Holi, kurhan w Zienkach oraz starożytne grodzisko w Andrzejowie. Blisko stąd też do Włodawy, Sobiboru, Romanowa, Jabłecznej, Kodnia, Chełma, Łęcznej, a nawet Kozłówki i Lublina oraz wielu innych miejscowości z cennymi zabytkami.
Jednak szczególną uwagę warto zwrócić na bogactwo przyrodnicze tego terenu. Flora parku jest bardzo bogata, a występują tu rośliny typowe dla terenów podmokłych i bagiennych. Na terenie parku odnotowano 928 gatunków roślin, z których 60 podlega ochronie gatunkowej. Ciekawostką florystyczną jest 8 gatunków roślin mięsożernych występujących na bagnach. Zaliczają się do nich np. aż 4 gatunki rosiczki, gnidosz królewski oraz roślina o ciekawej nazwie aldrowanda pęcherzykowata. Występują tu także licznie piękne storczyki z obuwikiem pospolitym na czele.
Jeśli chodzi o faunę Poleskiego Parku Narodowego to najwięcej jest tutaj ptaków – ponad 200 gatunków. Ssaków mamy 45 gatunków, bezkręgowców 49 gatunków, płazów 13 gatunków oraz gadów 6 gatunków. Ze zwierząt Poleskiego Parku Narodowego najlepiej poznane są kręgowce, z których najciekawsze to: ryba strzebla przekopowa (błotna), ropucha paskówka, żółw błotny, bielik, orzeł przedni, orlik grubodzioby, orlik krzykliwy, błotniak zbożowy, żuraw (herbowy ptak parku), krwawodziób, cietrzew, bocian czarny, wodniczka, brodźce, derkacz, sowa błotna, puchacz, gronostaj, łoś, wydra, bóbr i wilk. Wiele z tych zwierząt można obserwować w najbliższej okolicy naszego domu, a często nawet z okien. Na naszej posesji widujemy: łosie, sarny, żurawie, gęsi, czaple białe i siwe, bażanty, myszołowy, błotniaki, dudki, dzięcioły, bociany, skowronki, mewy, rybitwy, nietoperze i wiele, wiele innych. Często słyszymy kukanie kukułki, głos bąka, rechotanie żab, muzykę świerszczy, a nocą pohukiwania sów.
Wszyscy, którzy cenią sobie spokój, otwarte przestrzenie oraz kontakt z dziką przyrodą, powinni odwiedzić Poleski Park Narodowy. Znajdują się tutaj obszary nietknięte przez człowieka. W końcu bagna oraz torfowiska przez wieki skutecznie broniły dostępu do siebie. Tereny te, nazywane często miniaturą tundry, zachwycają swoją tajemniczością i niedostępnością.
To naprawdę unikalny zespół bagien, moczarów, jezior, stawów i lasów. To kraina, która zachwyca! Dlatego gorąco zapraszamy na Polesie!